در روز شنبه، همزمان با تدفین آلبرتو فوجیموری، رئیس‌جمهور پیشین پرو، کشور پرو در حال مواجهه با میراث پیچیده یکی از پرنفوذترین و در عین حال تفرقه‌انگیزترین رهبران سیاسی خود در چند دهه اخیر است. رئیس‌جمهور پیشین پرو، که در سن 86 سالگی درگذشت، تأثیرات عمیقی بر تاریخ معاصر پرو گذاشت.
جنگ علیه تروریسم و بحران اقتصادی
فوجیموری به خاطر موفقیت‌هایش در مبارزه با گروه تروریستی «راه درخشان» و نجات کشور از بحران اقتصادی دهه 1990 مورد ستایش قرار می‌گیرد. با این حال، منتقدان او به حکومت استبدادی و نقض حقوق بشر دوران ریاست‌جمهوری‌اش اعتراض دارند. گزارش کمیسیون حقیقت‌یاب نشان می‌دهد که در درگیری با گروه شورشی «راه درخشان»، 69,000 نفر کشته یا مفقود شده‌اند.
نظرات متفاوت درباره میراث فوجیموری
در حالی که هزاران نفر به احترام فوجیموری ایستاده بودند و عکس‌ها و مجسمه‌های او را حمل می‌کردند، عده‌ای دیگر به انتقاد از او پرداختند. انتقادات شامل کشتارهای انجام‌شده توسط گروه‌های نظامی مخفی و اتهامات فساد در دوران ریاست‌جمهوری‌اش است. فوجیموری در سال 2000 به ژاپن فرار کرد و در سال 2009 به خاطر نقض حقوق بشر به 25 سال زندان محکوم شد. او در دسامبر گذشته پس از عفو از زندان آزاد شد.
تاثیرات اجتماعی و امید به بازگشت فوجیموری
پس از درگذشت رئیس‌جمهور پیشین پرو، این کشور به مدت سه روز در عزای ملی به سر می‌برد و بدن او در حال حاضر در وضعیت احتضار است. فوجیموری به خاطر سیاست‌های اقتصادی بازار آزاد مشابه با آگوستو پینوشه، دیکتاتور پیشین شیلی، شناخته می‌شود. او به ایجاد یکی از پایدارترین اقتصادهای آمریکای لاتین کمک کرد.
با این حال، شرایط سیاسی پرو اخیراً تحت فشار قرار گرفته است و ناآرامی‌ها بر سرمایه‌گذاری در معدن‌کاری مس تأثیر گذاشته است. این موضوع به نوعی یاد فوجیموری را برجسته‌تر کرده است. امید به بازگشت فوجیموری به قدرت از سوی برخی هوادارانش به ویژه دخترش کیکو وجود دارد.
واکنش‌ها و انتقادات
برخی از ساکنان پرو، همچون یوسی کانچاری، با اشک به وداع با رئیس‌جمهور پیشین پرو آمده‌اند و از او به خاطر خدماتش قدردانی کرده‌اند. اما دیگران، مانند جی‌سلا اورتیز، با تردید و انتقاد به میراث فوجیموری نگاه می‌کنند. او اشاره کرد که این تجلیل به خاطر جرایم جدی محکوم شده توسط خود دولت، شرم‌آور است.
درگذشت رئیس‌جمهور پیشین پرو به طور معناداری با مرگ دشمن سرسختش، آبی‌مایل گوزمان، که او نیز در زندان درگذشت، همزمان شده است. این تصادف تاریخی و همچنین تأثیرات عمیق میراث فوجیموری بر کشور، موضوعات داغی هستند که همچنان در حال بررسی و بحث هستند.
