به گفته مقام‌های بهداشت محلی، در پی حملات زمینی و هوایی اسرائیل در سراسر نوار غزه، دست‌کم ۳۵ فلسطینی به قتل رسیدند شدند. بیشتر آن‌ها در نزدیکی یک مرکز توزیع کمک وابسته به بنیاد بشردوستانه غزه (GHF) که با حمایت آمریکا فعالیت می‌کند، جان باختند.
به گزارش خبرگزاری ماه آزادی، پزشکان بیمارستان‌های «العوده» و «الاقصی» در مرکز غزه که بیشتر قربانیان به آنجا منتقل شده‌اند، گفتند دست‌کم ۱۵ نفر هنگام نزدیک شدن به محل توزیع کمک‌های GHF در نزدیکی گذرگاه نتصاریم به قتل رسیدند.
بقیه قربانیان هم در حملات جدا از هم در نقاط دیگر غزه جان خود را از دست داده‌اند. ارتش اسرائیل و بنیاد GHF هنوز درباره این رخدادها در روز شنبه اظهارنظری نکرده‌اند. وزارت بهداشت غزه در بیانیه‌ای در روز شنبه اعلام کرد که از زمان آغاز فعالیت GHF در غزه، دست‌کم ۲۷۴ نفر در نزدیکی محل‌های توزیع کمک به قتل رسیدند و بیش از ۲۰۰۰ نفر زخمی شده‌اند.
حماس، که اتهامات اسرائیل مبنی بر سرقت کمک‌ها را رد می‌کند، آن‌ها را متهم کرد که گرسنگی را به‌عنوان سلاح جنگی به‌کار می‌گیرد. اسرائیل همچنین محل‌های توزیع کمک را به تله‌هایی برای کشتار جمعی غیرنظامیان بی‌گناه تبدیل کرد.
اسرائیل هیچ محدودیتی در کشتار ندارد!
ساعاتی بعد در روز شنبه، مقام‌های بهداشت در بیمارستان الشفا اعلام کردند که آتش‌باری اسرائیل دست‌کم ۱۲ فلسطینی را به قتل رساند. این افراد در امتداد جاده ساحلی در شمال نوار غزه منتظر کامیون‌های کمک‌رسانی بودند که به قتل رسیدند.
ارتش اسرائیل به ساکنان خان‌یونس و شهرهای مجاور آن دستور داد خانه‌های خود را ترک و به سمت منطقه انسانی در غرب حرکت کنند. قرار است ارتش به‌طور قاطع علیه سازمان‌های تروریستی در آن منطقه وارد عمل شود.
جنگ در غزه ۲۰ ماه پیش آغاز شد. زمانی که نیروهای تحت رهبری حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ به اسرائیل حمله کردند. آن‌ها ۲۵۱ نفر را گروگان گرفتند و ۱۲۰۰ نفر، عمدتا غیرنظامی، را کشتند. این روز مرگبارترین روز در تاریخ اسرائیل بود. براساس اعلام مقام‌های بهداشتی غزه، اسرائیل از از زمان آغاز عملیات نظامی، نزدیک به ۵۵ هزار فلسطینی را کشت. که بیشترشان غیرنظامی بوده‌اند، و بخش بزرگی از این نوار پرجمعیت با بیش از دو میلیون سکنه را ویران کرد. بیشتر جمعیت آواره شده‌اند و سوءتغذیه به شدت گسترش یافت.
با وجود تلاش‌های ایالات متحده، مصر و قطر برای برقراری آتش‌بس، نه اسرائیل و نه حماس تمایلی به عقب‌نشینی از خواسته‌های اصلی خود نشان نداده‌اند و هر دو طرف، یکدیگر را مسئول شکست در دستیابی به توافق می‌دانند.
