سرمایه‌گذاران در مواجهه با بازارهای نوظهور معمولاً دو اشتباه مهم را مرتکب می‌شوند. اولین اشتباه این است که آن‌ها بیش از حد تحت تأثیر رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) قرار می‌گیرند، در حالی که هیچ مدرکی مبنی بر وجود همبستگی مثبت بین رشد اقتصادی و بازده بازار سهام وجود ندارد. دومین اشتباه آن‌ها این است که تصور می‌کنند ارزش‌گذاری‌های فعلی پیش‌بینی‌کننده قابل اعتمادی برای بازده سرمایه‌گذاری هستند. این اشتباهات در عملکرد متفاوت سهام هند و چین پس از بحران مالی ۲۰۰۸ به‌وضوح مشهود است.
رشد اقتصادی در مقابل بازده بازار سهام در بازارهای نوظهور
بازارهای نوظهور معمولاً به عنوان اقتصادهایی با چشم‌اندازهای رشد بالا در نظر گرفته می‌شوند، اما این رشد لزوماً بازده سرمایه‌گذاری بالایی ایجاد نمی‌کند. به‌عنوان مثال، اقتصاد چین در ۱۵ سال گذشته سریع‌تر از هند رشد کرده است، اما سهام هند بازده به مراتب بهتری داشته است. از سال ۲۰۱۴ تاکنون، بازده بازار سهام چین تنها ۲.۵ درصد در سال بوده است، در حالی که سهام هند تقریباً چهار برابر این بازده را تولید کرده‌اند.
نقش سیاست‌های اقتصادی چین و هند در تفاوت بازده بازار سهام
پس از بحران مالی ۲۰۰۸، چین با اجرای یک بسته محرک بزرگ، رونق سرمایه‌گذاری بی‌سابقه‌ای را تجربه کرد. این کشور از پس‌اندازهای عظیم خود برای تأمین مالی پروژه‌های بزرگ استفاده کرد، که این امر منجر به افزایش تشکیل سرمایه ثابت ناخالص داخلی شد. در مقابل، هند نرخ سرمایه‌گذاری کمتری داشت و نرخ بهره آن نیز به طور متوسط دو برابر چین بود. نتیجه این سیاست‌های اقتصادی متفاوت، بازدهی متفاوت سرمایه‌گذاری‌ها در این دو کشور بود.
تأثیر هزینه سرمایه بر بازده در چین و هند
تئوری اقتصادی می‌گوید که بازده سرمایه در نهایت باید با هزینه آن برابر شود. در چین، هزینه پایین سرمایه باعث کاهش بازده سرمایه‌گذاری شده است، در حالی که در هند، هزینه بالای سرمایه منجر به بازدهی بیشتر شده است. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری‌های بزرگ چین به تخصیص نادرست سرمایه منجر شده و بازدهی کمتری ایجاد کرده‌اند.
بازده حقوق صاحبان سهام در شرکت‌های هندی و چینی
تحلیل‌ها نشان می‌دهد که شرکت‌های هندی از نظر بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) به‌طور مداوم از شرکت‌های چینی پیشی گرفته‌اند. بازده حقوق صاحبان سهام در هند بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ ثابت باقی ماند و در محدوده ۱۰ تا ۱۳ درصد قرار داشت، در حالی که ROE در چین از ۱۰ درصد به ۶ درصد کاهش یافت.
ارزش‌گذاری‌های بازارهای نوظهور و تفاوت در عملکرد
بازارهای نوظهور، به‌ویژه در چین، با کاهش ارزش‌گذاری‌ها روبه‌رو بوده‌اند. ارزش‌گذاری شاخص MSCI چین از بیش از ۲.۵ برابر ارزش دفتری در سال ۲۰۲۰ به ۱.۳ برابر کاهش یافته است. در مقابل، شاخص MSCI هند از نظر ارزش دفتری از ۳ برابر به ۴.۵ برابر افزایش یافته است، که نشان‌دهنده عملکرد بهتر بازار سهام هند در مقایسه با چین است.
آیا چرخه سرمایه‌ای چین در حال بهبود است؟
به نظر می‌رسد که چرخه سرمایه‌ای چین در حال رسیدن به پایین‌ترین سطح خود است. نسبت هزینه‌های سرمایه‌ای به استهلاک در چین اکنون به ۱.۵ برابر کاهش یافته، مشابه سطوح هند. با این حال، تا زمانی که شواهد بیشتری از کاهش عرضه سهام چینی دیده نشود، سرمایه‌گذاران باید با احتیاط بیشتری به بازارهای نوظهور نگاه کنند.
