در نشست سالانه رهبران “مجمع جزایر اقیانوس آرام”، پس از اعتراضات نماینده چین، این مجمع تصمیم گرفت تا تمامی اشارهها به تایوان را از بیانیه رسمی خود حذف کند. این اقدام واکنش تند تایوان را در پی داشت و این کشور، چین را به “دخالت گستاخانه” متهم کرد.
واکنش تایوان به حذف نام از بیانیه
تایوان، که به عنوان یک جزیره با حکومت دموکراتیک فعالیت میکند، حذف نام خود از بیانیه “مجمع جزایر اقیانوس آرام” را محکوم کرده و این تصمیم را نتیجه فشارهای سیاسی چین میداند. این کشور به تأکید بر حضور خود در منطقه اصرار دارد و این حرکت چین را تهدیدی برای صلح و ثبات منطقهای توصیف کرده است.
روابط دیپلماتیک و نقش تایوان در منطقه
مجمع جزایر اقیانوس آرام شامل ۱۸ کشور عضو است که سه کشور از آنها روابط رسمی با تایوان دارند. باقی کشورهای عضو، بهویژه آنهایی که از حمایت مالی چین برخوردارند، روابط دیپلماتیک خود را با پکن حفظ کردهاند. چین تایوان را یکی از استانهای خود میداند و از کشورهای جزایر اقیانوس آرام نیز انتظار دارد از روابط رسمی با تایوان پرهیز کنند.
فشارهای سیاسی چین در مجمع
نماینده ویژه چین در جزایر اقیانوس آرام، “چیان بو”، پس از نشست مجمع، اظهار داشت که اشاره به تایوان در بیانیه اولیه یک “اشتباه” بوده و باید اصلاح شود. وی در طول هفته نشست تلاش کرده بود تا تایوان را از هرگونه عملکرد رسمی مجمع کنار بگذارد. این اقدام باعث حذف بخشی از بیانیه اولیه شد که در آن به تصمیمات سال ۱۹۹۲ در مورد روابط با تایوان اشاره شده بود.
وضعیت کنونی تایوان در مجمع
با وجود حذف اشاره به تایوان، وزارت خارجه تایوان اعلام کرد که این تصمیم مانعی برای مشارکتهای آینده این کشور در “مجمع جزایر اقیانوس آرام” نخواهد بود. تایوان از سال ۱۹۹۳ به عنوان شریک توسعهای در این مجمع حضور دارد و همچنان به روابط خود با کشورهای عضو ادامه میدهد. معاون وزیر خارجه تایوان، “تیان چونگکوانگ”، نیز به تازگی برای دیدار با سه متحد خود به منطقه سفر کرده است.
کاهش تعداد متحدان تایوان در منطقه
در سالهای اخیر، برخی از کشورهای جزایر اقیانوس آرام که پیشتر روابط دیپلماتیک با تایوان داشتند، این روابط را به نفع چین قطع کردهاند. از جمله نائورو، کیریباتی و جزایر سلیمان، که با دریافت پیشنهادات مالی از پکن، روابط خود را با تایوان به پایان رساندهاند. چین به عنوان یک وامدهنده بزرگ در این منطقه، به دنبال تقویت حضور امنیتی و اقتصادی خود است.